Bestaat dyslexie? Of zijn het allemaal beelddenkers?

Hoewel de uitkomst van leesonderzoeken bij kinderen met een hardnekkig leesprobleem doet vermoeden dat er een eenduidige oorzaak naar dyslexie en dus ook de behandelmethoden, blijkt dat in de praktijk niet zo te zijn. Ik noem hieronder een aantal oorzaken van ernstige, hardnekkige, leesproblemen.

1. Een probleem in de hersenen:

Hierdoor blijven kinderen hakken of plakken of raden. Er is als het ware een automatiseringsprobleem.

2. De hersenen krijgen van de ogen niet goed door wat de ogen zien.

Leerlingen klagen dan vaak over hoofdpijn, of wiebelende letters. Zelfs bij rekenen kan het voorkomen.

3. Kinderen leren op een net iets andere manier waardoor het lezen niet op gang komt. Dyslexie betekent dat er een hardnekkig leesprobleem is. Deze uit zich vooral op woordniveau. Wanneer het auditieve leren niet goed gaat. Komt in groep 3 het lezen vaak niet op gang.

Hoe zit het dan met beeld denken?

Beeldteken en dyslexie hebben echt niets met elkaar te maken. Mensen die zeer goed kunnen lezen, kunnen denken in beelden. Mensen met dyslexie hebben vaak helemaal geen beelden in hun hoofd.

"Beeld denken gaat over hoe je informatie opslaat en dyslexie gaat over hoe je e.e.a. produceert. En hoe het binnenkomt"

Tot mijn grote spijt zijn er heel veel leerlingen overgeleverd aan mensen die zeggen: "Alle leerlingen die dyslexie hebben, denken in beelden."
Dat is helaas niet zo. En ik kan uitleggen waarom.

Ook bij beelddenkers komt de informatie niet op dezelfde manier binnen.
80% van de beelddenkers krijgt informatie via tekst
10% krijgt de informatie via beeld
8% krijgt de informatie via geluid
2% krijgt de informatie op andere manier. Of een combinatie van bovenstaande.
Dat betekent dat ook zelfs veel beelddenkers informatie via tekst binnenkrijgen.

Hoe zit het dan bij leerlingen die graag informatie via beeld krijgen aangereikt?

Niet zelden hebben deze leerlingen last van fixatie disparatie. De hersenen geven niet goed weer wat de ogen zien. Dit omdat de ogen niet op een punt samen komen. Ik probeer hier altijd zo goed mogelijk naar te vragen. Bij een vermoeden stuur ik leerlingen door naar een functioneel optometrist. Al is het alleen maar om e.e.a. uit te sluiten.

Is het dan onzin?

Ik heb geen idee of het onzin is. Het lijkt me heerlijk om plaatjes en beelden te hebben van alles wat je wilt onthouden. Maar het gaat om het onthouden. Niet over hoe je leest. Wat ik regelmatig meemaak dat kinderen gedesillusioneerd raken door beelddenk begeleiding. Gewoon omdat de methode niet bij hen past. Dit kan ik eenvoudig meten. Hiervoor verwijs ik je graag door naar MILS: Meer Inzicht in leer strategieën.

Hoe kan ik erachter komen of mijn kind graag leert via plaatjes?

Bij kinderen vanaf groep 7 is dat op zich heel eenvoudig te meten. Ik doe dit eigenlijk altijd bij leerlingen vanaf die leeftijd. Dit doe ik met de MILStest. De MILS test meet op 6 dimensies waaronder visueel/beeldslim.