Kinderen vanaf het eerste begin begeleiden?

Wat ik vaak hoor van leerkrachten en docenten is, dat het beter is om kinderen vooral kind te laten zijn en het ze vooral zelf uit te laten zoeken. Het is mijn ervaring dat hoe langer je wacht, hoe moeilijker het wordt om in te grijpen als het fout gaat.

Ten eerste is voorkomen natuurlijk altijd beter dan genezen, vooral omdat het kind dan al een beetje de moed heeft laten zakken, ten tweede zakt het zelfvertrouwen als een kind het spoor bijster is en onvoldoendes haalt omdat hij of zij voortdurend achter de feiten aanloopt. Ik heb mijn beide kinderen leren lezen voor ze naar groep 3 gingen. Iets in me zei dat het beter was om ze het technisch lezen zelf bij te brengen. Ik ben daar achteraf heel blij om. Beide kinderen hebben moeite met begrijpend lezen. Ze hebben nu alle rust om zich te focussen op het tekstbegrip. Mijn zoon heb ik laten sudderen in de brugklas, daar heb ik nu spijt van. In de brugklas komt er heel veel op ze af, niet allen op school, maar ook in hen zelf, in hun eigen leven. Aan de ene kant zijn ze al een stuk volwassener dan daarvoor en wordt er ook veel meer zelfstandigheid van ze verwacht. Aan de andere kant zijn deze kinderen nog erg aan het zoeken, in alle opzichten. Met name het plannen is heel erg lastig voor deze kinderen. Lees hier wat ik allemaal heb veranderd dit jaar. We plukken er NU al de vruchten van.

1. Duidelijkheid over wat ik verwacht: Tijdens de vakantie heb ik in verschillende gesprekjes aangegeven wat ik van hem verwachtte en waarom. We hebben het gehad over bedtijden, TV uren en het aantal uren huiswerk per dag, maar ook het moment van tafeldekken etc. Dat klinkt misschien wat streng maar als je het duidelijk en ruim van te voren aangeeft, dan geef je het tijd om even te bezinken. Het is hierbij wel belangrijk dat je een geschikt moment uitzoekt, om je verwachtingen te lanceren en af en toe te herhalen. Ook om complimenten te geven als het ze lukt om de gemaakte afspraken na te komen. In het begin is het erg belangrijk dat je complimenten geeft als het gelukt is om de afspraken na te komen. Dit per afspraak per kind. En……..als het niet gelukt is, benoem dat dan wel, maar als aandachtspuntje en niet als fout!
2. Binnen duidelijke kaders geef ik voldoende ruimte: De kinderen hebben ruimte om te bepalen wanneer ze het huiswerk maken, hun kamer opruimen etc. Maar het moet wel duidelijk van te voren worden besproken. Je kunt eventueel een lijstje maken, maar ik heb daar bewust niet voor gekozen.
3. Tijden liggen van te voren vast:
   Als tijden van te voren vast liggen wordt dit als het ware in geprogrammeerd. Niemand hoeft dan nog na te denken over het wat en hoe. Dit werkt voor mezelf ook erg prettig. Bij de meeste kinderen werkt het nog altijd averechts als je continu achter hun broek aan zit. Van te voren maak ik glasheldere afspraken.
4. TV: Ja, ik weet het. Het is zo ontspannend, die TV, maar de rust en ruimte die je overhoudt als dat ding uitgaat is verbluffend. Ik werk nu veel thuis, met name in de ochtend. Ik wil absoluut geen TV voor 16.00u en een half uur voor het slapengaan is er ook geen TV. Dit laatste is nog niet zo gemakkelijk. De TV geeft afleiding maar het leidt ook af. Door de TV uit te zetten ontstaat er meteen meer rust in het hoofd. Het betekent echter ook, als je zelf liefhebber bent, dat je minder naar de TV mag kijken.
5. Huiswerk vriendjes: Heel gezellig! Maar niet altijd even zinvol. Skypen kan ook, dat kost minder tijd en dan zit ieder aan zijn eigen bureau.
6. Afspraak is afspraak: Als afspraken vaak niet worden nagekomen, verander ze dan!: De slechtste afspraken zijn de afspraken die niet worden nagekomen. Je kunt er over mopperen, maar vaak ligt er een probleem achter. Maak bespreekbaar waarom het niet gelukt is en zorg er voor dat de afspraken, behalve resultaat, ook rust en ruimte opleveren. Leg de lat wat lager, maar zorg dat de afspraken gemakkelijk nagekomen kunnen worden. Kinderen vinden dat ook prettig.
7. Opgeruimde slaapkamers: Heel cliché, maar rust in je huis is rust in je hoofd. En zeker de slaapkamers moeten opgeruimd zijn. Zorg dat er in de kamers alleen die spullen liggen die daadwerkelijk gebruikt worden. Andere spullen liggen alleen maar in de weg en zorgen voor rommel.
8. Visualiseer en Focus op positieve resultaten: We bespreken van te voren hoe het er uit ziet als je “goede cijfers haalt” “Leuke vrienden in de klas hebt.” en “Het goed kunt vinden met de leerkrachten en of docenten.” En het werkt echt. Vorig jaar kwam mijn zoon thuis met een slecht humeur. Nu ziet hij alleen de leuke kinderen die bij hem in de klas zitten. Ook over de docenten niets dan goeds. Nee, hij is niet van school veranderd.
9. Leg geen druk: Het gaat erom dat uw zoon of dochter resultaten haalt die bij hem of haar passen. Als hij of zij een 8 KAN halen, dat die ook gehaald wordt. Maar als hij of zij met met moeite een 6 haalt, dat het een 6 blijft en geen 4 wordt. Het focussen en visualiseren helpt hierbij. Op het moment dat kinderen het cijfer halen dat van te voren is gevisualiseerd, al is het een 4 ipv een 1, dan is de kans groot dat kinderen de volgende keer proberen een 5 of een 6 te halen. Visualiseer wel reële resultaten, die je met een beetje moeite kunt halen of nèt iets buiten de comfort zone liggen.
10. FOCUS OP TALENTEN. Elk kind heeft wel iets waar hij of zij goed in is. Heel cliché maar ook heel belangrijk. Benoem die talenten en zorg ervoor dat hij of zij die talenten kan ontwikkelen en laten zien aan zijn of haar omgeving.

Wilt u meer weten over hoe u uw kind moet begeleiden in de brugklas, kom dan naar mijn workshop. Behalve goede praktische tips, leert u alles over leerstrategieën. U leert niet alleen over de leerstrategieën van uw zoon of dochter maar ook die van u zelf.

Neem contact op