Neem 100% verantwoordelijkheid voor het leerproces van jezelf en je kinderen.

Wie is er verantwoordelijk voor het leerproces van de kinderen? Dit soort vragen kom ik vaak in de sociale media tegen. Persoonlijk ben ik van mening dat je nog altijd zelf de verantwoordelijkheid moet nemen. Moet je dan op de stoel van de school gaan zitten? Nee, dat zeker niet! De leerkracht is en blijft verantwoordelijk voor wat er onder schooltijd gebeurt. De leerlingen worden bovendien allemaal besproken in het leerlingenoverleg. Er is veel expertise op school die je niet moet onderschatten. Maar als ouder ben je niet alleen 100% verantwoordelijk, je bent ook nog eens ervaringsdeskundige en als ouder specialist van je eigen kind. Die mag je inzetten. Hieronder zal ik uiteenzetten wat ik daarmee bedoel:

Wat dan wel?

Ik zal een voorbeeld geven: Bij mijn twee kinderen duurde het langer dan gewenst voordat ze het eerste zwemdiploma hadden. Aan wie lag dat? Er waren voldoende kinderen die wel redelijk vlot doorstroomden van het ene badje naar het andere. Ik merkte zelfs dat ik in spanning zat als het ging om wie er les zou geven aan mijn kinderen. Ik was aan het HOPEN. Het ging mij zelfs frustreren. Bij mijn zoon heb ik met de badjuf besproken wat het beste was. We besloten om mijn zoon een aantal privélessen te laten nemen. Dit koste iets meer. Hij spoot vooruit, en kon daarna weer gewoon in de grote groep mee, maar dan twee badjes verder. Niet lang daarna had hij zijn ABC.

Bij mijn dochter lukte deze constructie dit niet. Ik besloot 100% de verantwoordelijkheid te nemen. Ik vond een badmeester die maximaal 4 kinderen tegelijk lesgaf. Ik zag dat hij dat uitmuntend deed. Het koste me vier keer zo veel, maar ik was gegarandeerd van een goede en zeer ervaren zwemleraar met ervaring met bange en zwakke zwemmers. Binnen een half jaar had mijn dochter haar ABC. Mijn zoon heb ik altijd zelf zwemles gegeven in de vakanties. De badmeester van mijn dochter heeft mij dit verboden. Is dit 100% verantwoordelijkheid nemen? Ja, ik heb zelf een badmeester gezocht die bij mijn dochter past en ben dus niet blijven hopen en regelen in het reguliere zwembad. Wanneer zou ik de 100% verantwoordelijkheid niet genomen hebben? Als ik was gebleven bij het reguliere zwembad en was gebleven tegen mijn zin in.

In het bovengenoemde voorbeeld gaf ik eigenlijk twee mogelijkheden. In het eerste voorbeeld ben ik in gesprek gegaan met de zwemschool. Samen hebben we ervoor gezorgd dat mijn zoon zijn ABC heeft gehaald. Met een beetje privéles van de zwemschool en adviezen van de zwemschool waar ik op moest letten als ik hem zwemles gaf. Bij mijn dochter heb ik een andere zwemschool gezocht waar ze, vanwege de kleine groepjes, meer aandacht kreeg.

Is samenwerken met school belangrijk? Samenwerken met school is heel belangrijk. Als Remedial Teacher doe ik altijd hele heldere voor- en nametingen. Daar zit steeds drie maanden tussen. Hoe beter school en ouders samenwerken, hoe effectiever de begeleiding. Dat geldt ook voor een externe specialist. Hoe beter de samenwerking tussen school en specialist, of tussen school, ouders en specialist, hoe effectiever de begeleiding. De samenwerking van de betrokkenen is dus echt meetbaar! Maar, dat lukt niet altijd.

Er kunnen verschillende praktische redenen zijn waarom samenwerking lastig is. Belangrijk is wel dat ieder zijn eigen terrein bewaakt. Zodra de grenzen overschreden worden, is de samenwerking gedoemd te mislukken. Hoe goed je een kind, een ouder of een leerkracht ook denkt te kennen. Door schade en schande heb ik geleerd om mijn eigen terrein goed te bewaken en daar ook niet meer overheen te gaan. Soms is dat een beetje schipperen en aftasten, maar als het lukt is het resultaat verbluffend. Een samenwerking is ook niet af te dwingen. Zoals in het voorbeeld van mijn dochter. Het was dezelfde zwemschool, zelfde badmeesters en juffen. En ze heeft daar jarenlang heerlijk baby-, peuter-, en kleuterles gehad. En de boodschap van die badmeester was: helpt u maar door niet te helpen! En dat is ook prima gegaan!

De boodschap is in het kort: Je bent 100% verantwoordelijk voor het leerproces van je kind. Je kunt niets helemaal op een school of leerkracht afschuiven. Samenwerking met school is uitstekend maar werkt alleen als ieder op zijn eigen terrein blijft. Maar je kunt samenwerking met school niet afdwingen. Soms is er geen samenwerking mogelijk om praktische redenen. Ook is het niet altijd wenselijk. Als ouder bepaal je zelf of je daar mee akkoord gaat ja of nee. Kun je je daar niet in vinden, dan zal je een andere school moeten zoeken en/of hulp van een specialist moeten inschakelen. In het voorbeeld van mijn dochter was samenwerking met de badmeester niet mogelijk, maar ook niet nodig. Hoe dan ook, je blijft verantwoordelijk voor het eindproces!

Ik ben benieuwd naar ander voorbeelden van 100% verantwoordelijkheid nemen voor het leerproces van je kind.

Als je vragen hebt over dit blog. Of als je wilt dat ik met jouw kind aan de slag ga. Neem dan contact op.

CONTACT

Terug naar overzicht